HOE JIJ JOUW SCHADUWZIJDE EEN POSITIEVE WENDING KAN GEVEN ZONDER ER MEE AAN DE SLAG TE MOETEN GAAN.

 

De eerste zonnestralen gleden over m’n gezicht terwijl ik aan het fietsen was. Het was nog koud en vroeg in de ochtend toen die eerste zonnestralen warmte op m’n gezicht probeerde te maken in de kou.

Al fietsend zag ik mijn schaduw naast mij, die hard met me mee fietste. Mijn eerste gevoel, toen ik naar m’n eigen schaduwzijde keek, was negatief. Er wordt altijd zo negatief over schaduwzijde gedaan, alsof het er niet mag zijn. Een vreemd gevoel verscheen dan ook bij me naar binnen, maar wat kan er toch zo negatief aan mijn eigen schaduw zijn, vroeg ik me af. Alleen maar omdat het er donker uitziet? Of is het een oude overtuiging? Is het überhaupt wel MIJN overtuiging?

Ik moest de afslag naar links maken en daardoor was mijn schaduw naast mij weg. Ik keek achterom om te zien waar mijn schaduwzijde was. Schuin achter mij zag ik een vreemde gewaarwording dat mijn schaduwzijde moest voorstellen. Het was inmiddels een rare prop geworden tussen twee ovale rondjes die vreemde bewegingen maakte. Telkens als ik om keek naar m’n schaduw bewoog het heen en weer, iet wat onrustig maar ook wel erg grappig. Ik moest eigenlijk wel lachen om mijn inmiddels rare schaduw.

Toen kwam de afslag naar rechts en weer was mijn schaduw langs mijn zijde. Terwijl ik er zo naar keek bedacht ik me om dat negatieve gevoel om te zetten in iets positiefs. Dus legde ik een lijntje uit naar m’n schaduwzijde, een lijntje vol met positieve energie.

Direct gebeurde er iets opmerkelijks, iets wat ik nog nooit heb meegemaakt en ook niet gedacht had dat ik dat ooit zou meemaken, iets wat nog heel lang in mijn gevoel zal blijven na sudderen, iets wat me nog steeds een heel warm gevoel geeft.

Terwijl ik positieve energie aan mijn schaduwzijde gaf, kreeg ik een enorme lawine van liefde over en in mij heen. Het voelde enerzijds heel groots aan, alsof ik in een ballon van liefde zat en het voelbaar was tot aan al mijn cellen. Daarbij voelde het heel mooi, warm, teder, licht, zacht, puur en onaantastbaar aan. Eigenlijk is het met geen pen te beschrijven, zo fantastisch, zo mooi en zo puur. Dit gevoel bracht mij terug bij mijn bewustzijn, ik besta uit liefde, wij allemaal bestaan uit liefde en wij zijn allemaal verbonden met elkaar.

Ik begon ervan te glunderen en voor m’n gevoel danste ik op m’n fiets! Wat was dit een bijzondere ervaring zeg! Schaduwen mogen er dan wel donker uitzien, maar dat betekend niet dat ze dat zijn. Onze onderbewustzijn heeft er misschien een negatieve lading aan gegeven, alleen klopt dit niet altijd met werkelijke waarheid. Van jongs af aan zijn wij geleerd dat alles wat licht van kleur is, is mooi, lief, teder en zacht en alles wat donker is, is hard, rot en niet goed. Door naar mijn eigen schaduwzijde te kijken en voelen, ervaarde ik pas wat donker werkelijk aanvoelt.

Vrolijk fietste ik door naar huis wetende dat mijn schaduwzijde met mij mee fietste en ook wetende dat mijn schaduw altijd aan mijn zijde zal staan en er ook mag zijn.

Hoe fijn zou het zijn als je negatieve emoties via een simpele techniek om kan zetten in iets positiefs zonder er veel voor te moeten doen?

Wil jij dit ook leren? Meld je dan nu aan voor de workshop loslaten van emoties.
https://purpleflow.nl/workshop-loslaten-van-emoties/